کتاب «اومون را» رمانی نوشته ی «ویکتور پلوین» است که اولین بار در سال 1992 به انتشار رسید. «اومون کریوومازوف» که از دوران کودکی عاشق سفرهای فضایی بوده، علاقه ای عمیق به «را»—خدای خورشید با بدن انسان و سر شاهین در مصر باستان—دارد، علاقه ای که بازتابی است از نیاز او برای فرار از چارچوب های غیرمنعطف زندگی در اتحاد جماهیر شوروی، و همینطور تلاش او برای یافتن معنا. «اومون» پس از مدتی درمی یابد که تاکنون بیش از صد فضانورد مانند او، در پرتاب های فضایی به ظاهر بدون سرنشین، مانند موش های آزمایشگاهی قربانی شده اند. «پلوین» در این رمان، برنامه ی فضایی شوروی را در قالب شبکه ای گسترده از پروپاگاندا به تصویر می کشد: نهادی برای دور کردن توجهات از استیصال و هراس زندگی روزمره در این کشور.