کتاب شاخه نبات Shakhe Nabat

خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی یا لسان الغیب، علاوه بر برخورداری از فیوضات الهی که در شب قدر بر او نازل شد و سینه اش را مخزن اسرار ساخت، بخش عمده ی مهارت و ممارست خود در غزل سرایی را مدیون عشق آسمانی و بی تکلف شاخه نبات است که سال ها صبورانه به پای وی نشست و بعد از آن که مجال ازدواج با حافظ را به دست آورد، در تمام بد و خوب های زندگی، شریکی وفادار برای وی بود و حافظ، چه عاشقانه آن زن را ستوده، که گفته: این همه شهد و شکر کز سخنم می ریزد اجر صبری است کزآن «شاخه نبات»ام دادند