شاعر در این مجموعه 38 غزل عاشقانه و آیینی را در کنار هم منتشر کرده و خواننده را به ضیافت کلمات خود دعوت کرده است. اشعار این مجموعه از اواسط دفتر شعر جان گرفته و اوج می گیرد و خواننده در ابتدا با اثر چشمگیری روبرو نمی شود و اگر در ادامه دادن خواندن اشعار پایداری نکند حتما لذت اشعار نیمه دوم کتاب را از دست خواهد داد و شاید این مسئله به این بازگردد که در قرار دادن اشعار بی دقتی صورت گرفته و اشعار قوی تر در نیمه دوم کتاب قرار گرفته شده است. نکته دیگر اینکه مضمون غالب در «بی تو نبودن» عشق است. اما اینکه عاشقانه سرودن در این روزگار باب شده اتفاقی است که در شعر شیخ الاسلامی نیز دیده می شود ولی اشعاری که در آنها شیخ الاسلامی جهت دار سروده فخامت خاصی دارد که آنها را از سایر اشعار مجموعه متمایز کرده است. برای نمونه غزلی که در ابتدای این نوشتار آمده یکی از این غزل ها است که نشان می دهد شیخ الاسلامی در سرودن اشعاری در این مضامین توانایی بیشتری دارند. یکی از نکاتی که در شعر خوب است مورد توجه قرار گیرد جهت دار بودن اشعار است. به نظر می رسد اگر شیخ الاسلامی به اشعار جهت دار و دغدغه مند خود ادامه دهد موفقیت بیشتری کسب خواهد کرد زیرا به نظر می رسد اشعار او در این زمینه قوام بیشتری دارند. البته این به معنی این نیست که شاعر عاشقانه نسراید زیرا در همین مجموعه که غلبه با اشعار عاشقانه است، سروده های عاشقانه ای که تعهد و اخلاق را در کنار هم دارد نیز دیده می شود. در مجموع با توجه به سن و سال جواد شیخ الاسلامی که هنوز مهر جوانی بر پیشانی دارد و با در نظر گرفتن اینکه این مجموعه اولین مجموعه شعر این شاعر است باید گفت «بی تو نبودن» روزگار شاعر است و در آن زندگی شاعر دیده می شود و بهتر است گفته شود که شاعر در اشعارش زندگی کرده است.
سبد خرید
