زاده شده برای عشق Born for love

عشق هرگز مرگ طبیعی ندارد. از غفلت و رها کردن می میرد. عشق از نادیده انگاشتن، بی اعتنایی و سرسری گرفته شدن می میرد. چیزهای از نظر دور افتاده اغلب کشنده تر از ارتکاب اشتباهات هستند. عشق درنهایت از کهنگی و عدم تغذیه می میرد. ما در حقیقت بیشتر از آنکه درون عشق می افتیم از عشق بیرون نمی آییم. هنگامی که عشق می میرد یک یا هر دو شریک در مورد آن کوتاهی کرده، از عهده تجدید حیات و تازه کردن آن برنیامده اند. عشق نیز مانند هر چیز زنده دیگری که رشد می کند، برای سالم ماندن نیاز به کوشش دارد.