کتاب اورلیا Aurelia

اورلیا رمانی پازل گونه است، آزاد از قید زمان و مکان و خط روایی. این رمان که عده­ای از صاحب نظران آن را منبع الهام هدایت در نوشتن بوف کور می­دانند آغازگر سورئالیسم است. در این رمان زمان­ها چنان درهم تنیده شده­اند که گذشته و حال و آینده تفکیک ناپذیرند. رویدادها چنان در زمان تاب می­خورند که نمی­توان آغاز و پایانی برای­شان متصور شد. مرکزیت عشق از دیگر ویژگی­های آن است، عشق­هایی افلاطونی و دور از دسترس. نروال، که دنبال راهی می­گردد تا عشق را جاودانه کند و جاودانگی را به یقین بدل، این هردو را در ایمان می­یابد.