پارکر پالمر سالها از طرف معلمان و دیگرانی کار کرده است که شغل خود را به دلایل قلبی انتخاب میکنند، اما ممکن است به دلیل سیستمهای مشکلدار و گاه سمی که در آن کار میکنند، انگیزه شان را از دست بدهند. صدها هزار نفر از خوانندگان از رویکرد او در «شجاعت برای آموزش دادن» بهرهمند شدهاند، که معلمان را به سفری درونی به سوی برقراری ارتباط مجدد با خود، دانشآموزان، همکاران و حرفههایشان میبرد و اشتیاق خود را برای یکی از چالشبرانگیزترین و مهمترین موضوعات بازپس میگیرد. این کتاب بر اساس یک فرض ساده استوار است: تدریس خوب را نمی توان به تکنیک تقلیل داد، بلکه ریشه در هویت و یکپارچگی معلم دارد. تدریس خوب شکل های بی شماری دارد، اما معلمان خوب یک ویژگی مشترک دارند: آنها به طور واقعی در کلاس درس، در اجتماع با دانش آموزان و موضوع خود حضور دارند. آنها دارای "ظرفیت ارتباط" هستند و می توانند شبکه پیچیده ای از ارتباطات را بین خود، آزمودنی ها و دانش آموزان خود ببافند و به دانش آموزان خود کمک کنند تا دنیایی برای خود ببافند. ارتباطاتی که معلمان خوب ایجاد میکنند نه در روشهایشان، بلکه در قلبهایشان - جایی که عقل، عاطفه، روح، و اراده در خود انسان همگرا میشوند - با حمایت جامعهای که وقتی ما زندگی واقعی را انتخاب میکنیم در میان ما پدیدار میشود.